شنبه ۰۵ آبان ۰۳ ۱۱:۲۷ ۱۸ بازديد
فناوری جذب و ذخیره کربن (CCS) تحت عنوان راهکاری مبنی بر ابتکار، جهت کاهش تکثیر گازهای گلخانه‌ای از عمل‌های صنعتی آیتم دقت قرار گرفته میباشد. این فناوری ابهام‌های فنی و اقتصادی بالایی دارااست که به صورت موءثر تکثیر CO2 را کاهش می دهد و در کنار آن، به پایداری گوشه و کنار زیست و کاهش تاثیرات منفی تغییرات آب‌وهوایی امداد می‌نماید. اسکرابر صنعتی
توضیحات فناوری جذب کربن
فناوری جذب و ذخیره کربن (CCS) یک نحوه توسعه یافته برای کاهش بیسون صنعت تکثیر دی‌اکسید کربن (CO2) از فرآیندهای صنعتی نظیر نیروگاه‌ها و کارگاه‌ها بوده و مشمول سه مرحله اساسی میباشد.
در مرحله اولیه دی‌اکسید کربن از منابع گرانقدر نشر جذب میگردد. این جذب میتواند به شیوه‌های شیمیایی، فیزیکی یا این که استعمال از غشاها صورت پذیرد. در مرحله دوم، CO2 توده‌آوری گردیده فشرده و به طور مایع یا این که گاز از روش لوله‌ها، کامیون‌ها یا این که کشتی‌ها به محل‌های ذخیره‌سازی جابجایی پیدا می‌نماید. در مرحله سوم هم دی‌اکسید کربن در مخازن زیرزمینی عمیق مانند میدان‌های نفت و گاز تخلیه‌گردیده، سفره‌های آب پر نمک یا این که ساختارهای زمین‌شناسی دیگر تزریق و ذخیره میگردد.
غرض از این مراحل این میباشد که CO2 به صورت همیشگی دراین مکان‌ها باقی بماند و از ورود آن به جو و تشدید تغییرات اقلیمی دوری گردد. CCS تحت عنوان یک کدام از راهکارهای اصلی برای کاهش اثرات منفی تغییرات اقلیمی و استحصال به هدف ها کاهش نشر گازهای گلخانه‌ای در حیث گرفته می شود و قادر است به صورت قابل توجهی به نگهداری پایداری دور و اطراف زیست یاری دهد.
فناوری جذب و ذخیره کربن
مثال های عملیاتی فناوری جذب و ذخیره کربن
فناوری جذب و ذخیره کربن (CCS) می تواند به کاهش تکثیر گازهای گلخانه‌ای از فرآیندهای صنعتی یاری دهد. مثال‌هایی از طرز کوشش این فناوری عبارتند از:
جذب بعداز احتراق
این شیوه دربرگیرنده جذب دی‌اکسید کربن (CO2) از گازهای دودکش نیروگاه‌ها یا این که فرآیندهای صنعتی بعداز سوزاندن سوخت میباشد. یک کدام از شیوه‌های رایج، شستشو میباشد که از یک حلال مایع برای جذب CO2 از گاز دودکش به کارگیری می‌نماید. آنگاه این حلال گرم می گردد تا CO2 جذب گردیده را آزاد نماید، که میتواند فشرده گردیده و برای ذخیره‌سازی منتقل گردد.
جذب قبل از احتراق
دراین شیوه، CO2 از سوخت پیش از سوزاندن مستقل میگردد. مثلا در پروسه گازسازی، سوخت در حضور بخار و اکسیژن گرم میگردد تا ادغام گازی دربردارنده CO2 ساخت و ساز خواهد شد. بعد CO2 با استعمال از طریق‌های گوناگون از دیگر گازها غیر وابسته گردیده، فشرده گردیده و برای ذخیره‌سازی جابجایی پیدا می‌نماید.
احتراق اکسی- سوخت
این نحوه مشتمل بر سوزاندن سوخت در اکسیژن خالص به مکان هوا میباشد، که باعث به ساخت گاز دودکش عمدتا مشمول CO2 و بخار آب میگردد. بخار آب متراکم گردیده و جریانی از CO2 غلیظ باقی میماند که میتواند فشرده و برای ذخیره‌سازی منتقل گردد.
جذب بدون واسطه از هوا
این فناوری CO2 را مستقیما از جو جذب می‌نماید. این شغل معمولا با به کارگیری از یک محلول شیمیایی اجرا میشود که با CO2 برخورد می دهد تا یک جامد یا این که مایع تشکیل دهد. آن گاه این ماده گرم می گردد تا CO2 جذب گردیده آزاد گردد. جذب بدون واسطه از هوا هنوز در روند اول توسعه و گسترش میباشد و اینک هزینه بیش‌تری را نسبت به بقیه طریق‌های جذب کربن داراست.
به صورت کلی، فناوری جذب و ذخیره کربن این پتانسیل را دارااست که به صورت قابل توجهی نشر گازهای گلخانه‌ای از فرآیندهای صنعتی را کم کند. با این حالا، پیاده‌سازی این فناوری ممکن میباشد هزینه‌بر باشد و نیاز به سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در موضوع انرژی و زیرساخت‌ها داشته باشد.
ادامه پژوهش و بسط برای مقرون به صرفه‌خیس کردن فناوری جذب کربن و اعتقاد از ذخیره‌سازی ایمن CO2 جذب گردیده، به مراد خودداری از نشت آن به جو بسیار اصلی میباشد.
- ۰ ۰
- ۰ نظر